minsan naiisip ko, may halaga pa nga ba ako? oo pag magkasama tayo, pero pag hindi na, buti ka pa.. may ibang nagpapatawa sayo.
nakakainis isipin na nagkakaganito pala ako. isang selosong tao na kung madepress ay akala mo'y katapusan na ng mundo. kunsabagay, ikaw nga lang naman ang mundo ko.
sooner or later i will break, this depression of mine is too much to take, minsan iniisip ko maglaslas na lang kaya ako at mawala, wala naman sigurong makakapansin diba?
ikaw nga na syota ko, alam mo kung sino pinagseselosan ko diba, pero bakit ganun.. sakanya ka pa talaga masaya, buti pa siya.
pag ako nawala wala namang magbabago, minahal kita, at patuloy paren na mamahalin. pero bakit ganun, okay lang sayo kahit wala na ko, wala na ko sa tabi mo.
lubha namang napaka saya mo sakanya. sige lang, ituloy niyo lang, wag niyo ko pansinin, ayos lang ako. I don't matter naman diba?
salamat na lang siguro sa almost 6 months na naging tayo.. at least kahit papaano, naranasan ko ang pagmamahal mo.
sorry kung inaadvance ko na tong pagbrebreak naten, sana nga lang e hindi mangyare. hahaha
pero kung mangyare man, at nabasa mo ito, at least alam mo kung saan ang pinanggagalingan ko.
mahal kita, walang halong biro, mahal kita, kaya lahat kinakaya ko, pero bakit ganun mahal ko? mas masaya ka pa atang kasama ang mga kaibigan ko.
hindi ko alam kung magtatagal pa ko
sawa na ko sa putanginang kalungkutan na ito
wala na ko sa ayos
masyado na kong malungkot
tangina, matuloy lang kayo sa wednesday, ewan ko na lang ang gagawin ko.
hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito, eto ang rason kung bakit ayoko maging seloso na tao. bakit ganun, bakit napakamanhid mo, sana naman mapansin mo ang lihim kong natatago.
hindi pa ba halatang ayokong kasama o kausap mo siya? hindi ba halatang naiinis ako tuwing nakakakita ako ng koneksyon niyong dalawa? ganun ba kayong masyadong masaya? sorry naman, ako'y nahihiya.
ayoko na, gusto ko ng tapusin to
tapusin tong putanginang buhay ko
tapusin tong napakawalang kwentang buhay ko
tapusin tong putanginang buhay ko
tapusin tong napakawalang kwentang buhay ko
ayoko na, sawa na ko.
O Mahal ko, mapapansin mo pa kaya ako?
O Mahal ko, mapapakinggan mo pa kaya ako?
O Mahal ko, maiintindihan mo pa kaya ako?
O Mahal ko, mamahalin mo pa ba ako?
O Mahal ko, mapapakinggan mo pa kaya ako?
O Mahal ko, maiintindihan mo pa kaya ako?
O Mahal ko, mamahalin mo pa ba ako?
ang hirap naman ng ganito mahal ko
Lahat ng hindi ko kayang sabihin sayo, dito ko lang nasusulat
Lahat ng hindi ko kayang sabihin sayo, dito ko lang nasusulat
lahat ng sakit, lahat ng inis, dito ko lang nalalabas
lahat ng sana alam mo, dito ko lang nahahayag
Mahal kita at alam mo yan
Pero bakit ganun? ako ba ang nawawala o ikaw?
Pero bakit ganun? ako ba ang nawawala o ikaw?
paunting unti na kitang hindi nadadama
sakanya ka na ba talaga masaya?
sabihin mo naman oh please?
hindi mo ba siya kayang pakawalan?
siya na ba talaga yung gusto mong makaharutan?
sabihin mo na, sabihin mo na
may tayo pa ba?
kung oo, pano mo nagagawang makabuo ng plano na wala ako sa litrato.
pano mo nagagawang gumawa ng eksena na parang walang tayo.
ang sakit mahal
sobrang sakit
akala ko din kase, tayo yung sinabe mong "team"
pero bakit nga ba ganun? iba naman pala yung gusto mong maka-team.
habang sinusulat ko to, alam mo ba kung gano kasakit ang tibok ng puso ko?
ni hindi ko na nga alam kung ilang litro na ng luha ang nailuluha ko
pero putangina.. ang sakit sakit na
please naman oh. lubayan mo na siya.
marami namang iba dyan, bakit siya pa?
tanginang buhay to, ang magmahal nga naman talaga ay di biro,
maghapon, ikaw lang ang laman ng isip ko
puso't damdamin lahat ay para lang sayo
ang hirap masaktan mahal
ako yung... nalungkot, ako yung nasaktan, ikaw pa yung nagalit. wow.
really wow..
importante pa ba ako mahal ko?
mahal mo pa ba talaga ako?
mahal mo pa kaya ako?